dierens open

dierens open

A star is born!!


Afgelopen zaterdag, 29 november, deden Fred en ik mee aan het Kreefttoernooi in Bennekom. Dat toernooi heet zo omdat “Kreeft” de achternaam is van de man die het sponsort en niet omdat je er prijzen in natura kunt winnen. Het is een zevenrondig rapidtoernooi met een bedenktijd van 18 minuten + 5 seconden per zet.  Fred en ik speelden in de C-groep, waarin de deelnemers waren geplaatst met een rating van onder de 1600. Dat waren er zestien, waarvan er één een rating had van 1529 en de rest het met iets van in de 1400 , minder of geen moest doen.
Omdat ik na drie ronden al twee keer verloren had, speelde ik de rest van toernooi voornamelijk tegen kinderen. De eerste twee kon ik nog wel aan, maar de derde was me te machtig. Succesvol was mijn optreden dus niet en ik eindigde op de twaalfde plaats met een TPR van 550 of zoiets. Dit is mij nog nooit overkomen, dus ik mag wel zeggen dat ik dankzij dit toernooi weer een ervaring rijker ben.

Maar dan Fred. Die draaide vanaf het begin in de top mee en na zes ronden stond hij op een gedeelde tweede plaats, één punt achter Frans Veerman, de koploper. En laat hij die nou in de laatste ronde als tegenstander treffen!  En  laat hij daar nou van winnen! En laat mij dat innig goed doen, want deze Frans is de man die mij in het laatste Geurtstoernooi, ook in de slotronde, van de groepswinst afhield. Hulde dus!! En driemaal hoera!! Door dit resultaat, en enkele andere, bleek Fred met nog drie anderen de eerste plaats te delen met vijf  uit zeven.

De prijs is het bewijs
Omdat die vier allemaal twee keer van iemand van dit viertal verloren hadden, was het voor de wedstrijdleiding nog een heel gedoe om een winnaar te bepalen, Uiteindelijk bleek dit Fred te zijn en als zodanig is hij op een foto op desite van de Bennekomse schaakvereniging vereeuwigd en als zodanig hebben we hartelijk voor hem geapplaudiseerd. 


Dit alles vond even voor half zes plaats. Een kwartiertje later werden de standen op de site gezet. Daarop kan men zien dat Fred derde is geworden . Maar voor mij gaat de reële werkelijkheid boven de virtuele en is Fred de kampioen.



Slot Eerbeek

Voor de slotavond van het jaarlijkse voorjaarstoernooi in Eerbeek hadden wij, in oplopende bordvolgorde, het volgende sterrenteam afgevaardigd: EricL, Henk, Paul, Fred, Jan, Albert. Hun opdracht was het om derde  te worden door Zutphen 2 te verslaan, waarna er rustig van Zutphen 1 verloren kon worden. Als eerste tegenstander troffen wij Zutphen 2. Dat werd een merkwaardige wedstrijd waarbij de uitslag behalve door schaaktechnisch inzicht vooral bepaald werd door kennis van de spelregels.Eric, Fred en Albert wonnen op basis van het betere schaakinzicht. Omdat de buit daarmee binnen was, nam Henk genoegen met remise. Bij de partij van Paul ontstond grote commotie.
Kennelijk had Paul zijn klok te snel ingedrukt en ook nog een onreglementaire zet gedaan, waarop zijn tegenstander ontplofte. ‘Ik laat me niet piepelen’, daverde het door de zaal, gevolgd door meer tekst die mij verder ontging omdat ik tijdnood verkeerde. Dit ging zo nog even door, want ook omstanders gingen zij er mee bemoeien, zodat de man, blij met al die aandacht, nog harder van zijn verontwaardiging liet blijken, de wedstrijdleider kwam erbij, ik vergat mijn tijdnood, hoopte dat er gevochten zou gaan worden, maar dat viel tegen, de gemoederen werden gesust of de patiënt werd afgevoerd en Paul kreeg een reglementaire nul
Zelf had ik een coulantere tegenstander, of één die de spelregels niet kende. Tegen het einde van de opening zette ik een pion, waarmee ik al gespeeld had, twee velden vooruit. Schroomvallig werd ik op deze faux pas gewezen en mij werd toegestaan een veld naar achteren te gaan. Dat kostte mij de pion en leverde me een uiterst beroerde pionnenstelling op. Maar ik leefde nog. In het eindspel deed ik goede zaken door in één zet mijn Koning twee velden te verplaatsen. Dit viel niemand op, behalve Paul, die ineens zeer op onreglementaire zetten gefocust was. Omdat we toch al gewonnen hadden en omdat mijn tegenstander zich een uiterst aimabel medemens had getoond, bood ik met nog negen  seconden op mijn klok en nog vier op de zijne, remise aan. Ik deed dat volkomen  regelementair: eerst mijn zet uitvoeren, dan remise aanbieden, dan de klok indrukken. Helaas vergat ik dat laatste onderdeel en toen mijn tegenstander het aanbod accepteerde, was ik al door mijn vlag gegaan. Maar niemand die dat merkte, mijn tegenstander niet, zelfs Paul niet, En daarmee was de missie geslaagd en de derde plaats veilig gesteld.
Tegen Zutphen 1 kwamen we er niet aan te pas. Alleen Eric hield zich op de  been tegen 2050 of zoiets, al werd de manier waarop hij dat deed onderwerp van discussie. Dit was het geval. Als Eric in tijdnood begint te komen, krijgt hij, als hij een stuk wil slaan, de neiging omdat  op onnavolgbare wijze met twee handen te doen. Nu bevond zich onder de toeschouwers bij zijn partij iemand die KNSB-scheidsrechter is en de regels kent en die begon te roepen dat dit kon en onregelementair volgens artikel 1 was. Ik zei hem dat het volgens een ander artikel omstanders verboden is zich met een partij te bemoeien, maar hij bleef volharden en schakelde de wedstrijdleider in. Toen die kwam kijken, liet Eric zien dat hij het ook heus wel met één hand kan. Daarna vergistte hij zich nog wel even, maar zijn tegenstander was ook van het relaxte type en al snel werd er remise overeengekomen.

Al met al was dit wel een lollig toernooi. Nu maar wachten op het moment dat er supporters met vuurwerk bij zich meekomen. 

Eerbeek 2014


Je kunt er de klok op gelijk zetten. Als de vogels hun ei leggen, doen ze dat in Eerbeek ook en organiseren ze daar op twee donderdagavonden hun voorjaarstoernooi. Dat zijn genoeglijke avonden waarbij het natuurlijk wel om het winnen gaat, maar niet tot elke prijs.  Zo komen Zutphen en Voorst nooit in hun sterkst denkbare opstelling en wij eigenlijk ook niet, want ik ben er altijd bij. Dit jaar ontbrak een team uit Rheden. Al jaren wisten ze daar met kunst- en vliegwerk een team bij elkaar te harken, maar dit jaar is hun dat kennelijk niet gelukt. De opengevallen plaats werd nu ingenomen door een tweede team uit Zutphen.
Dit jaar bestond ons team  op de eerste avond uit Eric L, Robbie, Henk, Fred, Ben en Jan en dat ging voortvarend van start door met 5 – 1 van Ons Genoegen  te winnen. Daarna troffen wij Eerbeek, dat felle tegenstand bood, maar uiteindelijk niet tegen ons opgewassen bleek: 4 – 2. In de derde ronde moesten we tegen Voorst, dat al jaren met Zutphen  de dienst uitmaakt in het toernooi. Maar zie, het scheelde maar een haar of we hadden voor een kleine sensatie gezorgd en Voorst een punt afgesnoept. ’t Is dat Eric over het hoofd zag dat zijn tegenstander hem in tijdnood een Loper cadeau deed, anders was het een gelijkspel geworden. Nu eindigde zijn partij in remise en leden we een minimale nederlaag 2½ 3½.
Al met al kunnen we met deze resultaten tevreden zijn; we staan nu derde achter Zutphen en Voorst.
Op de tweede avond worden de beide teams uit Zutphen onze tegenstander. Een overwinning op Zutphen 2 moet voldoende zijn om onze derde plaats veilig te stellen.