ZOMERSCHAAK 2018

Het was warm, maar niet ver: the place to be was Dieren. In Dieren, moeten jullie weten, dames en heren, leden en lezers, worden in de juli maand een paar heel appetijtelijke toernooien voor ons georganiseerd. Dat begint met het seniorentoernooi, waar zo langzamerhand zo’n beetje de hele club aan kan meedoen, want je moet 50 zijn of ouder om je ervoor te kunnen inschrijven. Ben je dat en doe je dat, dan word je ingedeeld in een groep van 12 die uit  medeschakers bestaat die ongeveer dezelfde rating hebben als jij. Daar speel je dan vijf partijen tegen. Dit jaar waren het Fred, Albert en Jan die eraan deelnamen.

Albert en Jan speelden in dezelfde groep, begonnen allebei met een nul en troffen elkaar in de tweede ronde. Na een felle strijd eindigde de partij in remise. Albert won daarna nog één partij en daar bleef het bij. Wist hij vorig jaar nog zijn groep te winnen en boekte hij een aanzienlijke ratingwinst, dit jaar kon hij de punten weer inleveren. Jan scoorde een puntje meer en met 2½ uit 5 wist hij zijn gestage ratingverlies tot staan te brengen.

Fred speelde een groep hoger en deed het daar niet onverdienstelijk. Hij had alleen de makke dat ie zijn betere stelling maar niet in winst kon omzetten. Zo kwam het dat hij met drie punten genoegen moest nemen en niet zijn groep won.

Dit seniorentoernooi eindigde op de vrijdag, de maandag daarop ging het Open Nederlandse Kampioenschap van start. In dat kader wordt er van alles en nog wat georganiseerd: negen-, zes- en drierondige toernooien, rapid-, snel- en simultaanschaak, Böhm geeft commentaar bij partijen uit de hoofdgroep enz.   Fred had de smaak te pakken en ging van start in de tweede groep van het zesrondig toernooi. Daarin begon hij overweldigend en na vier ronden stond hij ongeslagen bovenaan met een TPR van dik 2300, maar in ronde 5 wist hij geen antwoord te vinden op het Morra-Gambiet en ook ronde zes bracht hem weing vreugde. Maar in een groep van 52 waarin de inschrijflimiet bij 1750 lag, kon hij best tevreden zijn: achtste, een TPR van 1721 en een ratingwinst van ruim 30 punten.

Ook Tony maakte zijn opwachting en wel in de reservegroep A, een negenrondig toernooi waarin de sterkte van de deelnemers ruwweg van 1600 – 2130 uiteenliep. Van zijn optreden had hij zich ongetwijfeld meer voorgesteld. In de eerste ronde verloor hij van 2100-en-nog-wat en daarna wist hij zich niet meer te herstellen. Van de resterende acht partijen won hij er drie op eigen kracht en één reglementair en met 4 uit 9 en een TPR van 1708 eindigde hij in een groep van 79 als 53^ste.

Albert en Jan hadden na hun deelname aan het seniorentoernooi behoefte aan rust en bezinning, sloegen een weekje over en verschenen weer achter het bord om mee te doen aan de vierkampen en wat er met Fred aan de hand was weet ik niet, maar ook hij was weer van de partij. Vooral aardig aan deze vierkampen is dat je op basis van sterkte wordt ingedeeld. In mijn groepje bijvoorbeeld was het verschil tussen de hoogste en de laagste rating  minder dan 20 punten. Dat levert over het algemeen boeiende partijen op met wisselende kansen en iemand die alle drie zijn partijen wint is een zeldzaamheid.

Zo eindigden Fred en Albert met 2 punten in hun groep op een gedeelde eerste/tweede plaats en in het algemeen klassement resp. op plaats 32 en 37 bij 112 deelnemers. 
Jan won alle drie zijn partijen en met een TPR van 2218 eindigde hij in de eindrangschikking als tweede. 
Kennelijk is hij aan zijn come-back begonnen. 
Jullie zijn gewaarschuwd.