Buiten was het 30 graden, maar in de zaal waar 124 ouderen zich opmaakten om de eerste zet te doen in wat heel lang ‘Bilderbergtoernooi’ heette maar nu ‘Seniorentoernooi’, was het behaaglijk koel. Onder de aanwezigen bevonden zich er vier uit Doesburg: Henk (in groep 3), Fred (groep 6), Albert (groep 8) en ik (groep 7). Henk, die onlangs 83 is geworden, was al vrij snel klaar en begon relaxed met remise. Fred had een Loper, twee Torens en zijn Dame in het strafschopgebied van zijn tegenstander gemanoeuvreerd, maar die verdedigde zich taai, totdat hij nog maar weinig relevante zetten overhad en even de dekking van zijn Dame opgaf. Toen volgde er een aftrekschaakje en won Fred de Dame en de partij.
De tegenstander van Albert zit er tevreden bij en dat is terecht. Albert had iets over het hoofd gezien en kon vervolgens kiezen tussen kwaliteits- of stukverlies. Daarbij zag hij weer iets over het hoofd en toen bleek hij voor stukverlies gekozen te hebben. manmoedig bleef hij tegenstand bieden, maar hij kon niet verhinderen dat er een pion promoveerde en pat zat er dit keer ook niet in.
Mijn tegenstander heeft de h-lijn geopend en heeft een Koningsaanval in de zin. Maar zoals jullie kunnen zien, zit ik nog lang niet met mijn rug tegen de muur. Zijn Koning zal niet tot rokeren komen en ik zie kansen om het centrum te openen en op zijn Damevleugel door te drukken.
De Koningsaanval zet niet door, de stukken van Wit staan niets te doen of te verdedigen: ik sta duidelijk beter. Een paar zetten later waardeert Fritz mijn stelling met +2.00. Maar op dat moment begint mijn mobieltje en krijg ik een reglementaire nul. Dat is geen fijn begin, maar met die nul kan ik leven. Waar ik meer moeite mee heb, is dat ik in de scoretabel zie dat ik nu een TPR van 555 heb.